ارائه یک مدل هیدرودینامیکی برای پیش‌بینی میزان استخراج نفت به وسیله سیلابزنی پلیمری
پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1379
رشته: مهندسی شیمی
پدیدآور: ناهید زمان استاد راهنما: محسن وفایی‌سفتی
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی
چکیده
با استخراج نفت در مرحله اول انرژی مخازن کاهش می‌یابد. بطور معمول با تزریق یک سیال به چاه انرژی لازم برای حرکت نفت به طرف چاه تامین می‌شود. وقتی نسبت تحرکها در تزریق آب نامناسب باشد و نیز وقتی مخازن بیش از حد هتروژن باشد، در این دو حالت ترجیح داده می‌شود از تزریق پلیمر استفاده شود. در حالت اول، ممکن است به خاطر پدیده اثر انگشتی جاروب سطحی نفت به خوبی صورت نگیرد. در حالت دوم، گذر آب زودتر در لایه‌هایی با نفوذپذیری بالا صورت می‌گیرد. به همین دلیل در این حالت بازده جابجایی عمودی آب کم می‌باشد. پلیمرها اثرات مضر لایه‌هایی که نفوذپذیری بالایی دارند را کاهش می‌دهند و بازده جاروب عمودی و فضایی را بهبود می‌دهند، پلیمرها با ترکیبی از سه مکانیسم زیر عمل می‌کنند. -1 افزایش ویسکوزیته سیال جابجاکننده. -2 جذب و نفوذ به داخل فضاهای خالی و کاهش موضعی در نفوذپذیری. -3 جذب و کاهش مقاوت اصطکاکی. بری پیش‌بینی میزان استخراج نفت بازیابی شده بوسیله سیلابزنی پلیمری تاکنون مدلهایی ارائه شده است . مدل مورد نظر در این تحقیق تعمیم یافته مدل تحلیلی Dykstra - Parsons برای سیلابزنی پلیمری در مخازن هتروژن می‌باشد. در این مدل فرض شده مخزن هموژن نیست و سیال از چهار لایه می‌گذرد و حرکت سیال از قانون دارسی پیروی می‌کند. در این مدل روند حرکت سیال در تک تک لایه‌ها بررسی می‌شود. همچنین در این مدل تغییرات ویسکوزیته پلیمر ناشی از پلیمریزاسیون یا Gelling و نیز کاهش نفوذپذیری ناشی از جذب پلیمر در نظر گرفته می‌شود. نتایج حاصل از این مدل نشان می‌دهد که در مخازن هتروژن سیلابزنی پلیمری مناسبتر می‌باشد و همچنین کاهش نفودپذیری به عنوان تابعی از مقدار پلیمر که در آن لایه جریان دارد، عملکرد سیلاب پلیمر را بهبود می‌بخشد.
