نفت خام مخلوطی از هیدروکربن ها است که به صورت مایع در سازندهای زمین شناسی زیرزمینی وجود دارد و هنگامی که به سطح می آید به صورت مایع باقی می ماند. فرآورده‌های نفتی از فرآوری نفت خام و سایر مایعات در پالایشگاه‌های نفت، از استخراج هیدروکربن‌های مایع در کارخانه‌های فرآوری گاز طبیعی و از تولید فرآورده‌های نفتی نهایی در تأسیسات ترکیبی تولید می‌شوند. نفت مقوله وسیعی است که هم شامل نفت خام و هم فرآورده های نفتی می شود. اصطلاحات نفت و نفت گاهی اوقات به جای هم استفاده می شوند.

فرآیند پالایش روشی است که در آن نفت خام به محصولات قابل استفاده و مصرفی مانند بنزین، گازوئیل، سوخت جت، نفت کوره و سایر فرآورده های نفتی تبدیل می شود. هنگامی که نفت خام تصفیه می شود، آن را حرارت می دهند تا تبدیل به گاز شود. گاز به ظرف تقطیر منتقل می شود و در آنجا خنک می شود.

پنج فرآیند اصلی پالایش عبارتند از:
- جداسازی (از طریق تقطیر یا جذب)
- شکستن (شکستن زنجیره های بزرگ مولکول ها به زنجیره های کوچکتر)
- تغییر شکل (بازآرایی ساختار مولکولی)
- ترکیب کردن (ترکیب مولکول های کوچکتر برای ساختن مولکول های بزرگتر)
- پاک سازی (حذف شیمیایی آلاینده ها)

نفت ( نفت خام ) مایعی است که به طور طبیعی در زیر سطح زمین یافت می شود و می تواند به سوخت تبدیل شود. نفت از تجزیه مواد آلی در طول زمان ایجاد می شود و به عنوان سوخت برای تامین انرژی وسایل نقلیه، واحدهای گرمایشی و ماشین آلات استفاده می شود و می تواند به پلاستیک تبدیل شود.

تجهیزات دوار اصطلاحی است که عموماً در صنایع نفت و گاز برای توصیف تجهیزات و ماشین‌هایی که از انرژی جنبشی برای حرکت سیالات، گازها و سایر مواد استفاده می‌کنند استفاده می‌شود. قطعات چرخان تجهیزات می تواند شامل توربین ها، پمپ ها، ژنراتورها، کمپرسورها یا موتورها باشد.

نفت خام توسط یک کوره گرم می شود و به یک برج تقطیر فرستاده می شود و در آنجا با نقطه جوش جدا می شود. سپس مواد با حرارت، فشار یا کاتالیزور به محصولات نهایی از جمله سوخت‌هایی مانند بنزین و گازوئیل و محصولات ویژه مانند آسفالت و حلال‌ها و ... تبدیل می‌شوند.

ورودی های پالایشگاه چیست؟

ورودی پالایشگاه، نفت خام: کل نفت خام (داخلی به علاوه خارجی) ورودی به واحدهای تقطیر نفت خام و سایر واحدهای فرآوری پالایشگاهی (کوکر و غیره). ورودی پالایشگاه، کل: مواد خام و مواد واسطه ای که در پالایشگاه ها برای تولید فرآورده های نفتی نهایی فرآوری می شوند.

یک پالایشگاه عمدتاً از فولاد کربنی ساده ساخته شده است که به راحتی بریده و جوش داده می شود که مقرون به صرفه است. بنابراین، اکثر پالایشگاه ها طیف گسترده ای از لوله ها و لوازم جانبی فولاد کربنی را دربر دارند.شایان ذکر است برخی تجهیزات پالایشگاهی مانند تجهیزات دوار مانند کمپرسورها، توربین‌ها، پمپ‌ها و غیره، برای فرآیندهای پالایشگاه‌های نفت و کارخانه‌های بزرگ پتروشیمی بسیار حیاتی هستند. این قطعات در معرض فرسودگی، فرسودگی و کهنه شدن هستند که منجر به خرابی، خرابی و قطعی تجهیزات  واختلال در کار پالایشگاه می شوند.بنابراین کنترل ادواری و تامین و نصب تجهیزات به هنگام می تواند چرخه کاری بدون وقفه برای یک مجموعه پالایشگاهی را رقم بزند.

پالایش نفت - کراکینگ، تقطیر جزئی ...
شامل مخزن، یک واحد تقطیر، تأسیسات بازیابی گازها و هیدروکربن‌های سبک و سیستم‌های ضروری (بخار، نیرو و تصفیه‌خانه‌های آب) است. عملیات واحد در یک پالایشگاه هیدرواسکیمینگ

ارتفاع ستون ممکن است تا 30 متر باشد. مزایای تقطیر عبارتند از: الف) محصولات با خلوص بالا. ب) صرفه جویی . ج) فناوری تثبیت شده و عرضه رقابتی محصولات با کیفیت د) استفاده از انرژی و دمای پایین که منجر به کم هزینه بودن فرآیندها می شود. 

تفاوت بین ستون جداکننده و ستون تقطیر چیست؟
ستون تقطیر مجهز به سینی ها یا صفحاتی است که به بخار اجازه می دهد تا بالا آمده و متراکم شود و در نتیجه اجزای مختلف از هم جدا شوند. از سوی دیگر، جداکننده وسیله ای است که دو یا چند ماده را با استفاده از تفاوت در خواص فیزیکی آنها مانند چگالی، اندازه و سرعت جدا می کند.

فرآیندی که از طریق آن نفت پالایش می شود، تقطیر جزئی نامیده می شود و در برج تقطیر یا ستون تقطیر انجام می شود.برخی از انواع مهم تقطیر عبارتند از: تقطیر ساده. تقطیر جزء به جزء. تقطیر بخار.

برج های تقطیر چگونه کار می کنند؟
این برج به عنوان یک مبدل حرارتی عمل می کند و گرما را از بخارات با بالا آمدن آنها حذف می کند. برخی از آنها دوباره به مایع تبدیل می شوند و دوباره به پایین ستون می افتند. با بالا رفتن از ستون، دما به تدریج کاهش می یابد.

ستون تقطیر یک قطعه مهم از تجهیزات در پالایش نفت خام است. این ماده بسیار شبیه یک گاز است و بر اساس تفاوت در فرار، نفت خام را به اجزای شیمیایی مختلف خود جدا می کند.

3 مرحله تقطیر چیست؟
فرآیند تقطیر با حرارت دادن مایع تا نقطه جوش آغاز می شود. مایع تبخیر می شود و بخار تشکیل می دهد. سپس بخار معمولاً با عبور دادن آن از لوله ها یا لوله ها در دمای پایین تری خنک می شود. سپس بخار سرد شده متراکم می شود و تقطیر را تشکیل می دهد.

برج تقطیر. تقطیر یکی از مهم ترین و پرکاربردترین روش های جداسازی است و مبتنی بر توزیع اجزا بین دو فاز مایع و گاز است.تقطیر صنعتی معمولاً در ستون‌های استوانه‌ای عمودی بزرگ که به عنوان «برج‌های تقطیر» یا «ستون‌های تقطیر» شناخته می‌شوند، انجام می‌شود که می‌توانند چندین متر ارتفاع داشته باشند. ستون شکنش با مواد بسته بندی مخصوص پر می شود. این ماده جداسازی بین مایعات در حال تقطیر را بهبود می بخشد.

در برج تقطیر یک پالایشگاه نفت چه اتفاقی می افتد؟
سبک‌ترین بخش‌ها، از جمله بنزین و گازهای پالایشگاهی مایع، تبخیر می‌شوند و به بالای برج تقطیر می‌آیند، جایی که دوباره به مایع تبدیل می‌شوند. مایعات با وزن متوسط، از جمله نفت سفید و عرقیات، در وسط برج تقطیر می مانند.

در اوایل قرن بیست و یکم، نانوتکنولوژی در صنعت نفت و گاز با کاربردهای بسیاری که از مطالعات آزمایشگاهی و شبیه‌سازی عددی به کاربردهای آزمایشی موفق در این زمینه رسیده‌اند، رشد یافت. در این راستا، پیشرفت‌های نوینی پیرامون کاربردهای نانوسیال و نانوذرات در محیط‌های واقعی صنعت نفت و گاز بدست آمد. این برنامه‌های آغازین بیش از 20 چاه در کلمبیا را پوشش می‌دهند. همچنین رویکردهای مختلف برای افزایش کاربست آن در حفاری در کانادا، برزیل، ایران و کلمبیا مورد بررسی قرار گرفته است.

سلول های سوختی دارای غشاهایی هستند که به یون های هیدروژن اجازه عبور از سلول را می دهند اما اجازه عبور اتم ها یا یون های دیگر مانند اکسیژن را به سلول نمی دهند. شرکت های دانش بنیان و فناور در حوزه نفت و گاز و پتروشیمی از فناوری نانو برای ایجاد غشاهای کارآمدتر سلولهای سوختی استفاده می کنند. کاربرد این فناوری  به آنها اجازه می دهد تا وزن سبک تر و سلول های سوختی با ماندگاری بیشتری بسازند.

کاربرد نانوتکنولوژی در پالایش نفت عمدتاً با ایجاد نانوکاتالیست‌هایی است که منجر به بهبود در زمینه‌های کاتالیز همگن و ناهمگن شده‌اند. نانوذرات کاتالیزورهای مهمی برای فرآوری نفت و تبدیل انرژی هستند.همانطور که اشاره شد فناوری نانو در بخش‌های مختلف صنایع نفت و گاز کاربرد دارد در چارت زیر به‌طور کلی به برخی عناوین کاربردهای فناوری نانو در صنایع نفت و گاز اشاره شده است:

تجهیزات پالایشگاهی شامل انواع مخازن پالایشگاهی شامل مخازن افقی، مخازن تحت فشار، مخازن فضای بخار متغیر، مخازن سقف شناور داخلی/خارجی، مخازن سقف ثابت و غیره می باشد. دفع هیدروکربن ها فرآیند مهمی در پالایشگاه های نفت است و این فرآیند با استفاده از فلرها انجام می شود.

نفت، این سوخت فسیلی متحول کننده زندگی بشر همواره باعث و وسیله توسعه فناوری در حوزه های مختلف شده است.با پیشرفت دانش و فناوری در قرن بیستم، پالایشگاهها گسترش یافت و کیفیت فراورده های آن بهتر و تنوع محصولات آن بیشتر شد. گسترش پالایشگاهها را می توان در سه دوره مرور کرد.

دوره اول گسترش پالایشگاه ها در جهان:

این دوره از جنگ جهانی اول(1918-1914میلادی) آغاز می شود. در این دوره موتورهای درونسوز که در قرن نوزدهم اختراع شده بود در ایالات متحد امریکا و اروپا به تعداد زیاد ساخته شد و به ویژه در انواع اتومبیل مورد استفاده قرار گرفت. با افزایش این موتورها میزان مصرف فراورده های نفتی افزایش یافت و پالایشگاهها برای تهیه فراورده های مورد نیاز، گسترش یافتند و مهندسان شیمی در صنعت نوپای نفت به کار گرفته شدند. در این دوره روش تقطیر در خلاء در پالایشگاهها به کار گرفته شد.

امروزه بشر دریافته که محیط زیست به معنای واقعی کلمه تنها جاییست که امکان زیستن را خواهد داشت. انسان تا کنون نتوانسته در نقاط دیگری از جهان هستی شرایط مشابه و ممکن برای سکونت را بیابد. امروزه با اهمیت یافتن اثرات مخرب فعالیت پالایشگاه ها بر محیط زیست، دانش و فناوری های نو برای به حداقل رساندن آن پدید آمده است. البته دانش پدید آمده برای محافظت از محیط زیست، افزون بر مفید بودن نیازمند صرف هزینه های سنگین است که این مسئله نیز اثربخشی دستیافته های محیط زیستی بشر را محدود می کند.

بیش از 50 قرن است که نفت خام برای بشر شناخته شده است. در ابتدا انسان امکان و درک استخراج آن از درون زمین را نداشت و نفت بیرون آمده در اثر شرایط فیزیکی زمین و گازهای آن را از سطح زمین جمع آوری و استفاده می کرد. سومریها، آشوریها و بابلیها و ایرانیها به دلیل اقلیم و فراوانی این سوخت مهم فسیلی از اقوامی بودند که از نفتی که روی سطح زمین جمع می شد استفاده می کردند. در حدود دو هزارسال پیش ایرانیان و عرب ها روشهای تقطیر نفت و تبدیل آن به مواد سوختی را یافتند و از آنها برای ایجاد روشنایی استفاده می کردند و در قرن دوازدهم با لشکرکشی های اعراب به اسپانیا روش های تقطیر نفت و تبدیل آن به مواد سوختی به اروپای غربی منتقل شد.

پالایشگاه های مختلف در جهان به شکل پیوسته در حال فعالیت هستند. بدیهیست استهلاک، خرابی، عمر مفید قطعات و استاندارد استفاده از تجهیزات ضرورت تعویض و تعمیر و بروز رسانی تجهیزات را ایجاب می نماید. پالایشگاه ها معمولا در زمانهایی که در پیک فعالیت نیستند اقدام به انجام اورهال می نمایند. گاها در حین فعالیت ممکن است تعمیر یا بروز رسانی تجهیزات و قطعات مورد نیاز باشد که استفاده از قطعات اورجینال با کد فنی معتبر می تواند بازدهی و کارایی یک پالایشگاه را تضمین نماید. معمولا این تجهیزات و قطعات در انبار شرکت های معتبر تولید و تامین کننده تجهیزات پالایشگاهی و به طور کلی صنعت نفت موجود و قابل تامین هستند. تشخیص محل تامین و خرید قطعات و تجهیزات پالایشگاه قالبا با کارشناس خرید و تامین تجهیزات یا بخش بازرگانی است که دقت نظر و تسلط می تواند در اثربخشی و کارایی فعالیتهای فنی پالایشگاه نقش مستقیم داشته باشد.

شناخت واژگان : نفت (اسم) نفت (فعل) روغن زده (صفت) میدان نفتی (اسم)

نفت مایعی است که عمدتاً از دو عنصر آلی هیدروژن و کربن تشکیل شده و دارای مقادیر کم‌تری از عناصر سنگین مانند نیتروژن، اکسیژن و گوگرد می‌باشد و به‌صورت طبیعی در زیر زمین و به‌صورت استثنایی در روی زمین به صورت چشمه یافت می‌شود.در برخی منابع قدیمی به صورت «نفط» نیز آمده‌است. در فرانسه نیز «Naphte» گفته می‌شود و پیش از آن تا سال ۱۲۱۳ میلادی «Napte» گفته می‌شد که از واژهٔ لاتین «Naphta» برگرفته شده بود.ریشهٔ واژهٔ «نفت» از واژهٔ اوستایی «نپتا» گرفته شده‌است. کلدانیان و اعراب آن را از زبان مادی گرفته و «نفتا» خوانده‌اند.  ریشهٔ این کلمه واژه یونانی «Naphtha» به‌معنی روغن شرقی می‌باشد.کلمهٔ نفت در زبان انگلیسی «پترولیوم» (Petroleum) نامیده می‌شود که از دو کلمهٔ «پترا» (Petra) (معادل یونانی واژهٔ سنگ) و کلمهٔ «اولئوم» (Oleum) (روغن) تشکیل شده‌است.

پس از استخراج نفت خام، نفت به پالایشگاه ارسال می شود. برج تقطیر پالایشگاه وظیفه دارد نفت خام را به مشتقات متنوعی از جمله گاز، نفت سفید، بنزین و گازوئیل تبدیل کند.با توجه به کاربردهای نفت خام، استفاده از این ماده هیچ وقت پایان نمی‌یابد؛ البته امروزه مسائلی تحت عنوان استفاده کمتر از سوخت‌های فسیلی مطرح شده، اما اگر به کشورهای صنعتی توجه کنیم هنوز مباحثی مانند پتروشیمی مورد توجه قرار می‌گیرد و بیشتر تمرکز این کشورها هدایت صنایع مرتبط با پتروشیمی به سمت حفظ محیط‌زیست است. کشورهای صنعتی قصد دارند که فرآیند پالایش را به سمت تولید انرژی سبز هدایت کنند.

علم پتروشیمی از گذشته‌ای بسیار دور در حدود هزاران سال پیش مورد توجه قرار گرفته بود؛ درواقع هنگامی که مبحثی تحت عنوان جداسازی و استخراج مواد در بین جوامع مختلف مطرح شد، چنین مباحثی نیز مورد توجه قرار گرفت، اما به طور رسمی دانش پتروشیمی حدود ۱۰۰ الی ۱۵۰ سال پیش در بین جوامع صنعتی شناخته شد و صنایع مختلف به سمت استفاده بهینه از نفت خام هدایت شدند.

اورهال (Overhaul) پالایشگاه ها  و پتروشیمی ها یعنی تعمیر و بازسازی و نوسازی تجهیزات آن واحدها و بروز رسانی های سخت افزاری مورد نیاز که به شکل دوره ای ضروری و اجتناب ناپذیر است. بدیهیست انجام اورهال پالایشگاه های و پتروشیمی ها موجب بهبود راندمان و افزایش اطمینان از عملکرد صحیح و روزآمد تجهیزات فنی خواهد شد. اورهال در منابع انسانی پالایشگاه ها و پتروشیمی ها همان آموزش ضمن خدمت و برگزاری دوره های تخصصی و موثر است که این مهم نیز ضروری و اجتناب ناپذیر است، به طور مثال شست وشوی شیمیایی مبدل های حرارتی، لایروبی و تعمیر مخازن ذخیره مواد نفتی، رسوب زدایی کوره ها، شست و شو مبدل های حرارتی، پاکسازی و تخلیه مکانیزه و تعویض صخت افزار معیوب یا دارای راندمان پایین است.

از کاربردهای PTFE در صنعت خودرو می‌توان به آستر شیلنگ سوخت، واشر، حلقه‌های O-رینگ، آب بندی میل سوپاپ و... اشاره کرد. PTFE همچنین در برابر آب مقاوم است و حتی آب را دفع می کند، که آن را برای تیغه های برف پاک کن خودرو و شیشه جلوی شیشه ای مناسب می کند.

متریالهایی که با ترکیبات لاستیکی معمولی یا مواد شیمیایی سوزاننده یا خورنده سازگار نیستند، می توانند PTFE را به بهترین انتخاب ماده تبدیل کنند. PTFE تقریباً در برابر تمام مواد شیمیایی صنعتی غیرقابل نفوذ است و آن را به یکی از مقاوم ترین مواد در برابر خوردگی موجود در تمام صنایع تبدیل می کند.

پلی تترا فلوئورواتیلن، که به نام تفلون نیز شناخته می شود، از چهار ماده تشکیل می شود - فلورسپار، اسید هیدروفلوئوریک، کلروفرم و آب، که در یک محفظه واکنش شیمیایی که بین 1094-1652 درجه فارنهایت (590-900 درجه سانتیگراد) گرم می شود، ترکیب می شوند. ایجاد PTFE شامل 2 مرحله اصلی و یک سری واکنش است.

در حالی که هر دو PVC و PTFE مواد بادوام و مقاوم هستند، غشاهای PTFE طول عمر قابل توجه بیشتری دارند و رنگ، استحکام و عملکرد خود را در مدت زمان طولانی‌تری حفظ می‌کنند.

فلز، لاستیک یا پلاستیک: PTFE از چه ساخته شده است؟
این فلز نیست، لاستیک نیست، و همچنین دقیقاً پلاستیکی نیست. به طور خاص، PTFE یک پلیمر ترموپلاستیک است که در درجه اول با سطح لغزنده، نقطه ذوب بالا و مقاومت در برابر "حمله" توسط تقریباً همه مواد شیمیایی مشخص می شود.

پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE) یک فلوروپلیمر مصنوعی از تترا فلوئورواتیلن است. PTFE به دلیل آبگریز بودن، مرطوب نشدن، چگالی بالا و مقاوم در برابر دماهای بالا، یک ماده فوق‌العاده همه کاره با کاربردهای بسیار متنوع است، اگرچه شاید بیشتر به دلیل خاصیت نچسب بودنش شناخته شده باشد.

نوار لوله کش که به عنوان نوار تفلون یا نوار PTFE نیز شناخته می شود، کاربردهای مختلفی دارد و می تواند پروژه ها را آسان تر کند و به اطمینان یافتن از آب بندی مناسب و ضد آب بودن لوله ها کمک کند. به این نوار مهر و موم رزوه ای نیز می گویند زیرا رایج ترین کاربرد آن به عنوان درزگیر رزوه ای هنگام اتصال سیستم های لوله کشی است.

از کاربردهای نوار تفلون چسب دار با PTFE می توان به آب بندی و عایق بندی اتصالات اشاره کرد. این نوارها با مقاومت بالا در برار حرارت و دمای زیاد و نیز داشتن چسب سیلیکونی می توانند به خوبی کار شما را به انجام رسانند . 

طناب های بافته شده. طناب های بافته تا دمای کار کوتاه مدت 600 درجه سانتی گراد و دمای کار مداوم تا 550 درجه سانتی گراد بسیار مقاوم در برابر حرارت هستند.

واشرهای کمپروفایل از یک هسته فلزی با شیارهای متحدالمرکز ماشینکاری شده در هر طرف تشکیل شده است که با یک لایه نرم و نازک از مواد آب بندی پوشانده شده است. هسته فلزی دندانه دار برای آب بندی در کاربردهایی که دمای بالا، فشار بالا و شرایط فرآیند نوسان وجود دارد بسیار موثر است.

متالیک گسکت ( گسکت فلزی ) برای آب بندی کاربردهای دما و فشار بالاتر، جایی که مواد غیر آزبست از کار می افتند، استفاده می شود. کاربردهای معمولی برای مبدل های حرارتی، کمپرسورها، کندانسورها، پمپ ها و شیرها هستند.

فلنج RTJ (Ring Type Joint) برای کاربردهای خط لوله فشار بالا و یا دمای بالا طراحی شده است. این ویژگی رینگ جوینت گسکت را به استاندارد مورد نیاز در فلنج های مشخصات API تبدیل می کند. کاربردها شامل دریچه های میدان نفتی، مجموعه های لوله کشی و اتصالات مخازن تحت فشار با یکپارچگی بالا می باشد.

به طور کلی، گسکت ها به عنوان مهر و موم ایستا بین سطوح صاف مانند اتصالات عمل می کنند، در حالی که سیل ها در محیط های پویاتر بین اجزای فعال مانند شفت های دوار، پمپ ها و موتورها استفاده می شوند.

به طور کلی، فلپس استفاده از گسکت های نازک‌تر را تا حد امکان توصیه می‌کند. این کار عملکرد گسکت را با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، کاهش تلفات محصول و افزایش مقاومت در برابر انفجار افزایش می دهد.

اسپیرال وند گسکت ها می توانند در کاربردهای دمای پایین مانند کارخانه های شیمیایی، آزمایشگاه های تحقیقاتی و تاسیسات برودتی استفاده شوند. اسپیرال وند گسکت اغلب در پمپ‌ها، لوله‌ها، شیرها، مبدل‌های حرارتی و سیستم‌هایی که با فشارهای بالا، دماهای شدید و واکنش های شیمیایی مواجه می‌شوند استفاده می‌شوند.

اسپیرال وند گسکت به عنوان واشر نیمه فلزی طبقه بندی می شوند که معمولاً برای کاربردهای فشار بالا استفاده می شود. برای آب بندی بدون نقص از دو ماده (یکی برای آب بندی، یکی برای انعطاف پذیری) در تولید اسپیرال وند گسکت استفاده شده است. 

خواص فلزات در مقایسه با غیرفلزها، اجازه آب بندی سطحی گسکت با کیفیت بالاتر را می دهد. از آنجایی که به طور طبیعی گسکت فلزی می توانند در برابر دما، فشار و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مقاومت کنند، گسکت های فلزی اکنون به طور گسترده برای کاربردهای فشار متوسط و بالا به ویژه در صنعت نقت، گاز، پتروشیمی و پالایشگاه ها استفاده می شوند.

خیر، شما نیازی به درزگیر ندارید، مگر اینکه به صراحت در راهنمای نصب گسکت، ضرورت استفاده از درزگیر ذکر شده باشد. برخی از افراد هنوز از درزگیر هنگام نصب گسکت فلزی استفاده می کنند. در این موارد ضروری است که فقط یک لایه نازک درزگیر اضافه کنید و مقدار بیش از حد آن را پاک کنید.

گسکت ( واشر ) فلزی اصطلاحی است که اغلب برای توصیف واشر که از فلزات یا آلیاژهای عنصری مانند فولاد، برنج یا تیتانیوم در هر اندازه ای ساخته می شود  کاربرد دارد.

گسکت (واشر) های فلزی برای آب بندی اتصالات دارای دما و فشار بالاتر، جایی که مواد غیر آزبست از کار می افتند، استفاده می شود. کاربردهای معمولی گسکت ها در مبدل های حرارتی، کمپرسورها، کندانسورها، پمپ ها و شیرها می باشد.

مواد عایق از مواد الیافی حجیم مانند فایبرگلاس، پشم سنگ، سلولز و الیاف طبیعی گرفته تا تخته های فوم سفت و سخت و فویل های براق و ... را شامل می شود. مواد حجیم در برابر جریان گرمای رسانا و - تا حدی کمتر - همرفتی مقاومت می کنند.

عایق یک اصطلاح کلی است که برای توصیف موادی استفاده می شود که موانعی برای انتقال برق، گرما، رطوبت، ضربه یا صدا بین سطوح عایق شده بدنه های مجاور ایجاد می کند. این مواد می توانند عایق گرما، سرما، برق، صدا یا تشعشع باشند.

عایق لوله گذاری کنترل دمای فرآیند را تسهیل می کند. از جریان بخار و تراکم آب در سطوح سرد جلوگیری می کند. راندمان عملیاتی سیستم های گرمایش/سرمایش، قدرت و فرآیند را افزایش میدهد و کاهش آسیب های عمده در لوله ها در هنگام آتش سوزی یا حوادث را به همراه دارد.

عایق یا به عبارت صحیح تر عایق حرارتی، ماده یا سیستمی است که دارای خاصیت مقاومت در برابر انتقال حرارت یا صدا است. عایق نقش عمده ای در حفظ انرژی حرارتی یک پالایشگاه یا کارخانه دارد.

رایج ترین انواع مواد مورد استفاده برای عایق های شل شامل سلولز، فایبرگلاس و پشم معدنی (سنگ یا سرباره) است.

در زیر لیستی از 7 ماده عایق رایج که در مصارف مسکونی و تجاری استفاده می شود آورده شده است.
عایق پشم شیشه. ...
عایق پشم خاکی. ...
عایق پلی استر. ...
عایق پشم سنگ. ...
عایق فویل انعکاسی. ...
تخته های صلب عایق (EPS و XPS) ...
عایق فوم اسپری.

عایق فایبرگلاس و پشم معدنی با کاهش تلفات یا افزایش گرما، به حفظ دمای فرآیند به مقدار از پیش تعیین شده شما کمک می کند. عایق‌هایی که با ضخامت مناسب مشخص شده‌اند می‌توانند اتلاف گرما را در یک سیستم دینامیکی محدود کنند یا افت دما را در یک سیستم استاتیک در طول زمان محدود کنند.

عایق در پالایشگاه ها به کارخانه های صنعتی کمک می کند تا هزینه های انرژی را کاهش دهند و فرآیندهای شیمیایی را کارآمدتر کنند. عایق همچنین کارکنان را از خطرات محل کار از جمله سوختگی و آلودگی صوتی محافظت می کند. به همین دلیل، عایق کاری پالایشگاه ها ممکن است مسئولیت مالکان پالایشگاه ها را نیز کاهش دهد و در نهایت به حفظ محیط زیست نیز کمک کند.

مصالح ساختمانی حاوی آزبست از سال 1930 تا حدود 1980 به طور گسترده ای  به ویژه از دهه 1960 به بعد توسط انسان ها مورد استفاده قرار گرفت.بنابراین، خانه‌ها و آپارتمان‌هایی که در این زمان ساخته یا بازسازی شدند ممکن است حاوی مواد آزبست باشند. آزبست همچنین در برخی از محصولات خانگی مقاوم در برابر حرارت مانند دستکش های فر و میز اتو استفاده شده است.شایان ذکر است دانشمندان امروزه دریافته اند آزبست برای سلامتی انسان مضر بوده و در برخی از کشورهای پیشرفته مانند انگلیس دپارتمان ها و خدمات تخصصی برای جمع آوری ورق های آزبستی ساختمان های قدیمی به شهروندان ارائه می شود. 

اگرچه استخراج آزبست در هند ممنوع است، اما همچنان وارد شده و در ورق های سقف، عایق ها و لنت های ترمز وسایل نقلیه استفاده می شود. در 21 ژانویه 2011، دادگاه عالی هند استفاده از آزبست را در هند ممنوع کرد.

ورق های آزبست، مصالح ساختمانی هستند که معمولاً در سقف ها استفاده می شوند. الیاف آزبست برای بهبود مقاومت در برابر آب و هوا و خوردگی با سیمان مخلوط می شوند. امروزه ممکن است ورق های آزبست سیمان همچنان در برخی از خانه ها و ساختمان ها وجود داشته باشد. در نتیجه، افراد ممکن است در معرض خطر قرار بگیرند.به طور کلی انسان ها دریافته اند بکارگیری آزبست در محیط زندگی اثر مخربی بر سلامتی دارد.

اگر خانه ای قبل از سال 1990 ساخته شده باشد، احتمالاً مقداری ورق آزبست در آن وجود دارد. ورق آزبست از 100٪ آزبست تشکیل نشده است.معمولا این یک ورق سیمانی است که با 10-15٪ آزبست تقویت شده است.دانشمندان دریافته اند درصد بکارگیری الیاف آزبست رابطه معکوسی با سلامتی انسان دارد.

در قرن 21 که دائماً در حال تکامل است و قوانین سختگیرانه‌تر دولتی بر آن حاکم است، صرفه‌جویی در مصرف انرژی، استفاده کارآمد از منابع و پایداری امری عادی است. این امر در زندگی روزمره ما و در بخش‌های مختلف صنعتی با محصولات جدید مانند پمپ‌ها، کمپرسورها، شیرها و گیربکس‌ها که پیشرفت در طراحی و ترکیب ساخت و ساز را نشان می‌دهند، اهمیت دارد. به طور خاص، سیستم های مکانیکی سبک وزنی که برای صرفه جویی در انرژی در نظر گرفته شده اند، از مصالح ساختمانی جدید استفاده می کنند و سیستم های "cover-and-pot" نمونه ای مناسب از این نوع هستند.

- لاستیک سیلیکونی: انعطاف پذیر و مقاوم در برابر دماهای بالا، لاستیک سیلیکونی یک انتخاب محبوب به عنوان عایق است.
- لاستیک طبیعی
- نیتریل
- اسفنج نئوپرن
- لاستیک نئوپرن
- چوب پنبه
- آزبست 
- لاستیک فلورالاستومری FKM.

گسکت ها معمولاً از یک ماده مسطح، ورقه ای مانند کاغذ، لاستیک، سیلیکون، فلز، چوب پنبه، نمد، نئوپرن، لاستیک نیتریل، فایبر گلاس، پلی تترا فلوئورواتیلن (در غیر این صورت به عنوان PTFE یا تفلون شناخته می شوند) یا یک پلیمر پلاستیکی (مانند پلی کلروتری فلوئورواتیلن) ساخته می شوند. .

یکی از مزایای اصلی استفاده از گسکت جلوگیری از نشتی است. با قرار دادن یک گسکت، نشت بین سطوح به هم پیوسته را متوقف خواهید کرد. یک گسکت اساساً شکاف بین دو وجه مختلف را پر می کند. برای کاهش اصطکاک ناخواسته، اجزای ماشین را به هم متصل می کند.

واشرهای لاستیکی ( گسکت لاستیکی ) اجزای الاستیکی هستند که برای آب بندی مکانیکی شکاف میکروسکوپی بین دو سطح یا محل اتصال استفاده می شوند. نمونه‌هایی از این سطوح عبارتند از وجه‌های فلنج لوله‌ها و اتصالات، سطوح جفت‌شونده سرسیلندر و بلوک موتور خودرو، رینگ و پوشش مخزن، لبه‌های درب، چارچوب و غیره.

سازندگان گسکت معمولا با این چالش که چگونه گسکتِ مطابق با قوانین سازمان غذا و دارو انتخاب کنند مواجه می شوند، این سوال در واقع یک حیطه تخصصی و گسترده ای از اطلاعات را می طلبد و اغلب علاوه بر صنایع غذایی به حوزه محصولات دارویی نیز گسترش می یابد. اطلاعاتی که در این مقاله ارائه شده است می تواند راهگشای سازندگان در خصوص انتخاب گسکت ساخته شده مطابق با قوانین وضع شده در سازمان غذا و دارو باشد.
وقتی از " مطابق با قوانین سازمان غذا و دارو باشد" صحبت میکنیم دقیقا چه می گوییم؟

دستور العمل کلی نصب برای فلت گسکت ها:

گسکت
۱. چک کردن گسکت: گسکت باید سالم، تمیز و خشک باشد و ابعادش با ابعاد فلنچ مطابقت داشته باشد.
زمان در انبار بودن گسکت باید با زمان استاندارد نگهداری در انبار مطابق باشد. نوع گسکت باید با عوامل فرایندی محل اتصال فلنچ تطبیق یابد.